کلمات مکنونه ۱۱

ای پسر تراب

کور شو تا جمالم بینی، و کر شو تا لحن و صوت ملیحم را شنوی، و جاهل شو تا از علمم نصیب بری، و فقیر شو تا از بَحرِ غنایِ لایزالم قسمت بیزوال برداری. کور شو یعنی از مشاهدهٴ غیر جمال من، و کر شو یعنی از اِستماع کلامِ غیر من، و جاهل شو یعنی از سِوایِ عِلمِ من، تا با چشمِ پاک و دلِ طیّب و گوشِ لطیف به ساحت قدسم درآئی. 

تراب: خاك، زمين

جمال: زيبائي، خوبي، حسن صورت و سيرت

لحن: صوت، آواز، آهنگ کلام - جمع: اَلحان

مليح: زيبا و ظريف - مونث: مليحه

جاهل: نادان، غافل، ناآگاه

بَحر: دريا، اقيانوس - جمع: بِحار

غَنا: ثروتمندي، توانگري، بي نيازي

لايزال: زوال ناپذير، دائم، پيوسته، ابدي

بيزوال: هميشگي، جاودان، جاويد، مستدام

استماع: شنيدن، گوش دادن

سِوا: مگر، غير

طيب: پاك و پاكيزه، خوب، خوشبو

ساحت: حضور، پيشگاه، حضور، جلوي خانه

قدس: پاك و منزه، مكان مقدس، حَرم

حضرت بهاءالله میفرمایند: "برقع از چشم قلب بردارید و پرده از بصر دل بردرید تا جمال دوست بی حجاب بینید و ندیده ببینید و نشنیده بشنوید." ~دریای دانش، ص ۳۰

"ای احمد دیده را پاک و مقدس نما تا تجلیات انوار لانهایات از جمیع جهات ملاحظه نمایی و گوش را از تقلید منزه کن تا نغمات عندلیب وحدت و توحید را از افنان باقی انسانی بشنوی..." ~لوح احمد فارسی

حضرت بهاءالله میفرمایند: "ای بندگان دیدن بدیده بوده و شنیدن به گوش. هر که در این روز فیروز آواز سروش را نشنید دارای گوش نبوده و نیست.  گوش نه گوشی است که بدیده از آن نگرانی. چشم نهان باز کن تا آتش یزدان بینی، و گوش هوش فرادار تا گفتار خوش جانان بشنوی." ~مجموعه الواح مبارکه، ص ۲۵۲