کلمات مکنونه ۲۴
- Nasim Khozein
- Aug 2, 2020
- 2 min read
Updated: Sep 15, 2020

ای جُهلای معروف به علم
چرا در ظاهر دعوی شبانی کنید و در باطن ذئب اغنام من شدهاید. مَثَل شما مِثل ستارهٴ قبل از صبح است که در ظاهر دُرّی و روشن است و در باطن سبب اِضلال و هلاکت کاروانهای مدینه و دیار من است.

جهلا: نادانها - مفرد: جاهل
دعوی: ادعا کردن، ادعای علمی یا هنری
شبان: چوپان
باطن: درون
ذئب: گرگ
اغنام: گوسفندان، احشام - مفرد: غنم
مَثَل: داستان، حکایت
مِثل: شبیه، مانند
دُرّ: درخشان، روشن
اضلال:گمراهی، گمراه کردن
مدینه: شهر
جهلای معروف به علم: علمایی که قادر به عرفان و شناخت مظهر ظهور نبودند و در لباس علم نفوس را به گمراهی میکشانند.

ستاره صبح: "در سابق که کاروانها در صحراهای وسیع شبانگاه در حرکت بودند جهت حرکت خود را بر اساس موقع و محل ستارگانی مخصوص معین میکردند و ستاره قبل از صبح ستاره ای است که در سحر با نوری بسیار زیاد ظاهر میشود و از نظر موقع و محل، اسباب اشتباه کاروانها میگردد و آنرا بجای ستارهای دیگر تصور کرده گمراه میشدند، مگر آنکه بصیرت کافی داشته بدانند که این ستارۀ اصلی نیست.... حال علمای کاذبه که همزمان ظهور مظاهر الهیه و قبل از آن یعنی در سحرگاه یوم الهی زمام اختیار مردم را در دست دارند و با افکار و اوهام و تأویلات و عقاید باطله مردم را از اقبال به ظهور جدید و امر بدیع منع مینمایند به این ستاره قبل از صبح تشبیه شده اند که اگر چه به ظاهر بایستی سبب راهنمايی و هدایت مردم باشند ولی در باطن مانع وصول ناس به شریعه الهی میشوند." ~کنز اسرار، ج۲، ص۱۱۴
حضرت بهاءالله میفرمایند: "... مقصود از شمس و قمر و نجوم، علمای ظهور قبلند که در زمان ظهور بعد موجودند و زمام دین مردم در دست ایشان است و اگر در ظهور شمس اخری بضیای او منور گشتند لهذا مقبول و منیر و روشن خواهند بود و الا حکم ظلمت در حق آنها جاری است..." ~کتاب مبارک ایقان
Comments