کلمات مکنونه ۴۵

وای وای ای عاشقان هوای نفسانی 

از معشوق روحانی چون برق گذشته‌اید و به خیال شیطانی دل محکم بسته‌اید. ساجد خیالید و اسم آن را حق گذاشته‌اید و ناظر خارید و نام آن را گل گذارده‌اید. نه نَفَس فارغی از شما برآمد و نه نسیم انقطاعی از ریاض قلوبتان وزید. نصایح مشفقانهٔ محبوب را به باد داده‌اید و از صفحهٴ دل محو نموده‌اید و چون بهآئم در سبزه‌زار شهوت و اَمَل تعیّش می نمائید. 

ساجد: سجده کننده

فارغ: آسوده، خالی، به مقصد رسیده

انقطاع: بریدن از ممکنات، گسستن

ریاض: باغها، گلستان

مشفقانه: مشفق، دلسوز، مهربان

بهآئم: چهارپایان، حیوانات

اَمَل: امید، آرزو

تعیّش: معیشت، زندگی

انقطاع: "... مقصود از انقطاع، انقطاع نفس از ماسوی الله است… یعنی حب شیء و اشتغال به آن، او را از حب الهی و اشتغال به ذکر او محجوب ننماید... باری، مقصود از انقطاع، اسراف و تلف اموال نبوده و نخواهد بود، بلکه توجه الی الله و توسل به او بوده و این رتبه به هر قسم حاصل شود و از هر شیء ظاهر و مشهود گردد. او است انقطاع و مبدأ و منتهای آن. " ~مائده آسمانی، ج ۴، ص ۱۹