کلمات مکنونه ۷۹

ای پسر هوی

تا کی در هوای نفسانی طیران نمائی؟ پر عنایت فرمودم تا در هوای قدس معانی پرواز کنی نه در فضای وهم شیطانی. شانه مرحمت فرمودم تا گیسوی مشکینم شانه نمائی نه گلویم بخراشی.

هوی: میل و خواهش نفس

طیران: پرواز کردن

عنایت: مهربانی، لطف و بخشش خداوند، بخشیدن

قدس: بهشت، پاك و منزه بودن، خلوص

معانی: معنی ها، معنوی

وهم: خیال، گمان، تصور غلط

مشکین: مشک مانند، به رنگ مشک

حضرت عبدالبهاء میفرمایند: "... و اما پر و شانه که در کلمه مبارکه مکنونه مذکور، آن میثاق الهی است. این عهد و میثاق از برای آن گرفته شده که وفا به عبدالبهاء نمایند نه اینکه گلوی مبارک یعنی امر مبارک را بخراشند. ولی به کلی چشم از انصاف بسته به نهایت جفا و اعتساف پرداختند." ~ کنز اسرار، ج ۲، ص ۱۹۰

"... میدانیم که حضرت بهاءاللّه، نظم بدیع جهان آرای الهی را برای ایجاد وحدت و یگانگی و راحت و آسایش و اتحاد نوع بشر در این دور مکرم مقرر فرمودند. حال که شاخه های مؤسسات و تأسیسات این نظم در جوامع محلی، ملی و بین المللی روز به روز در حال توسعه و تکامل است، باید دقت نمود که این وسیله اعظم برای ایجاد وحدت امم را سبب اختلاف ننمود و شانه ای را که خداوند برای نظام عالم به دست ما داده با آن گلوی لطیف این نظم را نخراشید. مثلاً اگر اجرای افراطی دستورات و یا تعصب در فهم جزئیات و یا اعمال مصرانه نظریات شخصی و یا احساس مقام و کسب شهرت و قدرت را در امور تشکیلاتی و تأسیسات امری و روابط اجتماعی دخالت دهیم و به این علت اسباب اختلاف و کدورت و سردی یار و اغیار گردیم، در واقع با شانه ای که به دست ما داده شده گلوی مبارک این نظم الهی را خراشیده ایم و از اصل غافل شده فرع را وسیله ضرر و اختلاف کرده ایم... " ~کنز اسرار، ج ۲، ص ۱۹۱